De Maandagochtendplaat van deze week is een lekker relaxed folkplaatje van Big Snow Big Thaw. De relaxte sfeer gecombineerd met die koele zangstem maakt dit tot een makkelijk mee te zingen maandagochtendplaatje, ideaal voor rustig wakker worden met een emmertje koffie.
Adele's origineel is eigenlijk niet te overtreffen, maar deze heren evenaren het origineel zeker wel. De samenzang en akoestische gitaar brengen iets extra's en dat gecombineerd met de sterkte song die het al was is dit erg lekker om naar te luisteren. Goed begin van het weekend? ik denk het wel!
Perfect feel-good muziek voor als je net 20 minuten hebt lopen vloeken en tieren over hoe hypes zichzelf staande houden omdat alle weblogjes achter mekaar aanhuppelen met dezelfde middelmatige cd's van grote acts. Jenny O. helpt me tot rust komen (okay, de fles Grand Marnier helpt ook wel een beetje..).
Hoe meer ik lees over Radiohead's nieuwe worp, hoe meer ik besef dat ik er nooit een noot van ga luisteren. Gewoon uit protest tegen alle fanboys die al de hele week dweepen met de dit weekend te verschijnen schijf die uiteindelijk vandaag al uitkwam, waarop Twitter, Facebook en de HELE FUCKING blog-o-sphere Radiohead ademt, terwijl ik overal lees dat het 'boeiend, interessant, maar geen meesterwerk' is. WTF!!!? WAAROM DAN AL DAT GEZEIK OVER DIE KUT-CD DIE GEEN CD IS tot ie over 2 maanden eindelijk 2x zo duur als 'special edition' uitkomt op een schijfje (en de fans maar brullen dat Radiohead niet commercieel is, je album nu uitbrengen op internet en over 2 maanden als cd/plaat met bonusfeatures, helemaal niet commercieel inderdaad..).
De beeldkwaliteit is waardeloos, maar dit toch al lekkere nummer wordt er behoorlijk veel mooier op met deze uitvoering. De intensiteit druipt er bij zanger 'ik-ben-zijn-naam-even-kwijt' vanaf & als een live-uitvoering beter klinkt dan een albumversie dan doe je het gewoon goed als band! Ik zag het gisteravond op België.2 - maar volgens JijBuis is het al 4 maanden oud. Niet boeiend, wel lekker!
Eigenlijk was ik niet helemaal onder de indruk toen ik 'This Town' van Dotan voor het eerst hoorde. Maar omdat het toch wel zomers klonk besloot ik er een dag later nog eens naar te luisteren en nu ik dat een week lang gedaan heb, ben ik toch wel overtuigd van de kracht van dit Nederlandse talent. Het is een fris, vrolijk en zomers lied & met dat heerlijke zonnetje van de afgelopen 2 dagen (helaas afwezig op deze vrije vrijdag van ondergetekende) écht een opsteker in deze grauwe periode van het jaar. Verstand op nul & lekker meezingen is genoeg voor nu, en als straks in april Dotan's debuutplaat 'Dream Parade' uitkomt hoop ik op nog veel meer zon!
Jazzpianist Matthew Shipp was afgelopen weekend voor een aantal concerten in Nederland en uitgaande van de recensies waren dit goeie performances. De naam zei me niets, maar de beschrijving van zijn stijl (avant-garde, waarbij het experiment niet geschuwd wordt) en zijn arrogantie (ik ben de enige vernieuwer in de Jazz van de afgelopen 40 jaar) maakte nieuwsgierig. Omdat het lastig is Jazzmuziek te vinden op Internet, was ik zowaar erg blij met onderstaande 'Cohesion', blij omdat ik iets had gevonden, maar vooral blij omdat het zo onwijs lekker klinkt! Het is maar 1 track, maar als alles wat Matthew maakt zo goed klinkt, dan snap ik in ieder geval deels waar de arrogantie vandaan komt..
George Shearing overleed deze week en onderstaande wordt algemeen als zijn beste werk beschouwd. Hij verkocht er in 1949 bijna een miljoen platen van. Lekkere klassieke, relaxte jazzmuziek. Rest In Peace George.
Het enige vervelende aan de bezwerende uitvoering van dit nummer door de altijd breekbaar zingende St. Vincent is het abrupte einde. Toch (of misschien juist daardoor) blijf ik iedere 4 minuten weer op 'Play' klikken. Al een minuut of 40 nu..
Timber Timbre heeft naast een geniale bandnaam ook gister de nieuwe single van hun 5e album (te releasen in april) op het internet gegooid. Het is een heerlijk droog en toch verrassend swingende song die perfect in de tijd van het jaar past. 'All I Need Is Some Sunshine' zijn de veelbetekende woorden van het refrein, en daar kan ik het na al deze duistere winterweken alleen maar mee eens zijn.. Come On Sunshine!!
