Heerlijk hypnotiserende geluidslandschappen van de Britse producer Kami-O. Trage drum 'n bass of lome dubstep, whatever je het het noemen wilt, lekker is het bovenal. Het is één lange trip, met diverse hoogtepunten. Typische zaterdagavondmuziek voor een donkere loungebar vol (sigaren)rook en spaarzame woorden. Genieten komt in de stilte.
Een geweldige slaapkamerplaat, waarvan ik niet zeker weet of het dat wel echt is. Er is door diverse muzikanten aan meegewerkt, maar het meeste werk is toch door Noah Kittinger zelf gedaan. Het maakt geen bal uit, want het eindresultaat is betoverend mooi. Zacht bezwerend, overdonderend gevoelig. Ik wil in een warm bad liggen huilen, terwijl deze plaat oneindig lang doorspeelt.
Fijn jazztrio maakt tweede plaat en die is wederom beeldschoon, deze stamt alweer uit maart 2020 en is dan ook al lang en breed uitverkocht, maar dat mag de luisterpret niet drukken. Juni dit jaar kwam er alweer een derde plaat, waarvan helaas maar 1 track te streamen is, gelukkig hebben we Love nog.
Ga lekker zitten, sluit je ogen en laat je lekker meevoeren door de spirituele (hún term, het zal 'm in de bamboefluit zitten) jazztonen van Wildflower.
Let op: Deze fijne afsluiter van haar gloednieuwe plaat Bliss Land is een buitenbeentje op het genoemde album. De rest is ook erg fijn, maar eigenlijk is Hattie Cook een elektronisch muzikante en niet de zachtzinnige, akoestische zangeres die we hier horen. Toevallig of niet, maar dit vind ik wel de mooiste song van die plaat. Maar ga die vooral zelf ontdekken!
Dit weekend werd het nieuwe album van BADBADNOTGOOD aangekondigd: Talk Memory. Het album verschijnt op acht oktober, maar zoals dat hoort, is de aankondiging voorzien van een eerste song en dat is bovenstaande Signal from the Noise Een ouderwetse BADBADNOTGOOD-song. Het scheurt, het rammelt, het beukt en friemelt. Ondanks de vernieuwingsdrang en experimenteerdrift van deze band, die live ook geweldig is, is de openingstrack van het nieuwe album vooral een bekend feestje. En dat is helemaal niet erg. Tenslotte is thuiskomen, of het nou van je werk of een verre reis is, ook altijd fijn. Acht oktober is nog ver weg, maar deze negen minuten zijn een fijne teaser om de wachttijd te veraangenamen. En anders is er altijd nog hun oudere werk, zoals het fantastische BBNG2.
Lekker vreemde electronic van de al even spannende/vreemde Yheti. Eenmaal spelende is het verslavend en hypnotiserend. Met zo'n 21 minuten is dit mini-album voorbij voor je het doorhebt en dan is er nog maar één oplossing en dat is opnieuw beginnen. Heerlijk spannend. #aanrader
Dit liedje heb ik al zo'n acht jaar in mijn Soundcloud-favorieten staan. Een song van een compleet onbekende jongeman waar zoveel plezier en venijn in zit, dat ik er van blijf genieten. Eens in de zoveel maanden zoek ik het weer eens op, als ik eraan denk en het direct moet horen. Gisteravond was weer zo'n moment, maar had ik geen Soundcloud binnen handbereik en zo ontdekte ik deze geweldige (en perfecte) live-versie. Zo kreeg ik zomaar een kop bij de stem die ik uit duizenden zou herkennen (mede dankzij dat heerlijke accent).
Geen idee wat dit broekie tegenwoordig doet, maar kijk, luister en geniet vooral even vijf minuten van dit geweldige lied, het sterke verhaal en zijn innemende voordracht (en die meemompelende stemmen op de achtergrond, dit is waar livemuziek om draait).
Het volledige album komt pas uit op 17 september, maar The Felice Brothers hebben er alvast twee geweldige songs van gedeeld. Opener Jazz on the Autobahn is lekker uptempo en vrolijk, maar toch ook licht melancholiek. Zanger Ian Felice vertelt een verhaal en weeft de refreinen er soepel doorheen. Je vergeet bijna te luisteren naar hoe mooi het in elkaar valt, let vooral op die trompet op de achtergrond. Inferno is nummer 7 van in totaal 12 songs en is pure folk. Een schitterend dromerig lied van een jeugd, lang geleden en hoe sommige herinneringen blijven en anderen niet.
Who’s that riding on the banks of the rio grande Its jean Claude van dam Who’s that singing in the land of the falling rain I Think its Kurt Cobain
Ik kan niet wachten tot die hele plaat er is. Ik heb mijn pre-order al geplaatst en kan het iedereen aanbevelen.
Een playlist vol toffe 2019-muziek die ik ooit bewaarde, nooit deelde en nog steeds graag luister. Iedere track is een enkeling van een heel album vol soortgelijke coolheid, dus klik vooral op linkjes!
Ruim twee jaar oud en nog steeds verslavend fijn. Heerlijk zomerse L.A.-punk van French Vanilla's laatste album How Am I Not Myself?.
Australische fijnheid met een gekke naam: SEAGULL. Hun laatste plaat a voice in the ward is van februari 2019, maar ik surf er nog steeds graag op, over verre oceanen en langs kleine, onbewoonde eilandjes.
Van Australia naar Moskou, want waarom niet. Wederom twee jaar oud en inmiddels opgevolgd met een nieuwe plaat, blijft Voiceless van Atariame een betoverend en hypnotiserend meesterwerkje. Zelf noemt ze het overigens 'rhythmic noise'.
Portland, Oregon. Augustus 2019. Fare Trax van Campfires. Fijne lo-fi folk, geschreven en opgenomen langs de noordwestkust van Amerika, met uitzicht op zee. Voor wie dat hier nog niet in hoorde.
Lekker zomerpunk met frontvrouw; Leggy maakte met Let Me Know Your Moon een heerlijke plaat, die vooral luid extra goed klinkt. Dans in bikini, kus met een vreemde, laat je bier vallen, take your heart and put it in your pocket. Put it in the ashtray.
Leaders of the Blind is de eerste single van het voor september aangekondigde nieuwe album van GREEN LUNG en het rockt zo lekker. Uiterst geschikt voor fans van Ozzie, Dio en meer van die harde galmrockers. Niet vernieuwend, wel erg lekker. #bestenjoyedloud
